Sintag

Zo gaat het momenteel bij mij thuis…

Een tijdje geleden kwam ik in contact met Frank*. Aardige, stoere man. Maar geen prater. Gaf ook duidelijk aan dat hij geen zin had om over zijn situatie te praten. Totdat we elkaar een paar weken geleden weer tegenkwamen. Heb hem toen maar eens uitgenodigd voor een bakje. Hij zat inmiddels thuis. Met burn-out klachten,

Sinds een tijdje komt Ineke* iedere week bij mij langs. Ze zit al een tijdje thuis met burn-out achtige klachten. Haar herstel gaat met vallen en opstaan. Vorige week gaf ze aan dat haar vertrouwen zo broos is en dat ze daarom steeds terugvalt. Ik vraag haar om te beschrijven wat er dan precies bij

Het zweet stond op m’n voorhoofd, moeizaam kreeg ik beweging in het apparaat dat iets met mijn buikspieren moest doen. Ondertussen gebruikte ik de tijd om bij te praten met mijn vriendin, die ook in een of ander fitnessapparaat hing. Nou ja, bijpraten. Het was meer klagen. Ik stortte een hele klaagzang over haar uit.

Al een poosje vraag ik mij af waarom mijn klantenkring voor een groot gedeelte bestaat uit familiebedrijven. Ik heb geen familiebedrijf. Ik heb niet gewerkt ín een familiebedrijf. Totdat ik me bedacht dat ik wel uit een nest kom met een familiebedrijf. Toen ging bij mij het kwartje vallen. Je krijgt als kind onbewust toch

De crisis waarin we momenteel verkeren vraagt nogal wat van onze leiders. Niet alleen van degenen die ons land regeren. Ook van de leiders van bedrijven, organisaties, scholen, etc. Leiders staan voor moeilijke beslissingen, voor duivelse dilemma’s. Er wordt ineens een beroep gedaan op je vaardigheden als crisismanager. Jij bent degene die misschien wel slecht

Thea* zit met een burn-out thuis. Al een half jaar. Een paar maanden geleden heeft haar werkgever mij gevraagd of ik iets voor haar kan doen. Eerst maar eens met elkaar kennismaken, kijken of er een klik is. In het eerste gesprek geeft Thea aan dat ze zo verschrikkelijk moe is. Ze slaapt slecht, voelt

Ik weet niet hoe jullie de afgelopen week het nieuws hebben verwerkt, maar toen ik hoorde dat de maatregelen in verband met Corona tot 1 juni worden verlengd, zakte mij de moed in de schoenen. Potverdikke. Wat een ramp. Deze crisis raakt iedereen. Op welke manier dan ook. Natuurlijk moeten de maatregelen worden genomen, in

En toen zat ik daar, zonder bedrijf, zonder werk, zonder titel, zonder identiteit. Ik, die dacht dat ze niet zonder haar bedrijf kon, had binnen een paar maanden alles losgelaten. Alles achter me gelaten, zelfs mijn ambt in de wilgen gehangen. En daar had ik ooit zó knijterhard voor gewerkt, twintig jaar lang. De periode