Au! Dat doet pijn

Een tijdje geleden kwam ik in contact met Frank*. Aardige, stoere man. Maar geen prater. Gaf ook duidelijk aan dat hij geen zin had om over zijn situatie te praten. Totdat we elkaar een paar weken geleden weer tegenkwamen. Heb hem toen maar eens uitgenodigd voor een bakje. Hij zat inmiddels thuis. Met burn-out klachten, volgens zijn huisarts. En eigenlijk stond hij toch wel open voor hulp.

Frank is heel goed in het wegstoppen van gevoel. Z’n kop in ’t zand steken. “Als ik er niet over praat, dan is het er ook niet”, aldus Frank. Hij weet dat dit hem niet verder helpt. Sterker nog, het wordt alleen maar erger. Hij is trouwens heel goed in het verbloemen van zijn emoties. Wuift het weg met zijn grappen en grollen.

In de tweede sessie komt naar boven wat een belangrijke aanleiding is van Franks burn-out. Hij heeft daar nog nooit met iemand over gepraat. Omdat het zo’n pijn doet. Maar om te herstellen zal hij hier doorheen moeten. Eigenlijk had hij dat boek al dichtgeslagen. Het is verleden tijd. Niet meer aan denken. Punt.

Maar op de een of andere manier komt het steeds weer naar boven. Op de gekste momenten. Het verkrampt hem. Maakt hem ziek. En nu leg ik het ook nog op tafel. Toch praat hij er nu wel over. Dat getuigt van lef. Aan het einde van de sessie geeft hij aan dat hij ruimte voelt. Opgelucht is.

Soms is het nodig om eerst de pijn te voelen voordat je verder kunt. Ik vergelijk het wel eens met een bezoek aan de fysio. Vorig jaar had ik rugklachten. Ik ging naar de masseur en deed wat rug- en schouderoefeningen met filmpjes die ik op YouTube vond. Maar het werd alleen maar erger…Totdat ik ’s ochtends niet meer kon opstaan. Toch maar naar de fysiotherapeut. Die ging iets bij mij doen, wat hij noemde ‘even plagen’. Nou, de pijn werd alleen maar erger. Maar na een paar dagen voelde het beter. En na nog een aantal bezoeken was ik pijnvrij.

Zo gaat het ook met Frank. Nu hij onder ogen ziet waardoor hij is opgebrand, en er over kan praten, lukt het hem om vooruit te kijken.

*Om privacy redenen gebruik ik niet zijn echte naam.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *