Klagen, aannames en ontevredenheid. Wie is verantwoordelijk?

“We merken dat onze medewerkers alleen maar zitten te zeuren. Over ons. Wat hier allemaal niet goed gaat. Maar rechtstreeks hun verhaal bij ons doen, ho maar.” Ik zit met de driekoppige directie aan tafel. Ze willen ‘het probleem’ graag aanpakken, want het beïnvloedt de sfeer en de productie. Ik vraag wat ze van mij verwachten. Ze willen graag dat ik met ieder personeelslid een gesprek ga voeren. Want op die manier zullen de onruststokers wel boven komen drijven.

Een hele dag gesprekken voeren volgt. Ieder heeft z’n eigen zienswijze. Maar aan het einde van de dag kan ik wel een rode draad ontdekken. Ik koppel mijn bevindingen terug aan de directie. Samengevat komt het op het volgende neer: mensen spreken elkaar inderdaad niet rechtstreeks aan. Er worden veel aannames gedaan. En mensen hebben het gevoel dat ze niet worden gewaardeerd. Aannames doe je als iets onduidelijk is. Dan ga je je eigen verhaal maken. De oplossing ligt in een andere manier van communiceren. Mijn advies luidt dan ook een aantal stappen te zetten in de communicatie richting de medewerkers. Openheid te geven. Bijvoorbeeld over de redenen van bepaalde beslissingen. Over het waarom en waarvoor. Want ik merk dat de gekste verhalen rondgaan.

“Dat is ook mooi. Nu worden wij aan het werk gezet.” Aldus een van de directeuren. Tja, als werkgever heb je hier (ook) een verantwoordelijkheid. Aan de andere kant, het hierbij laten was ook geen optie. Nu ze deze weg waren ingeslagen, moesten ze ook doorzetten. Anders maakten ze zichzelf ongeloofwaardig.

We laten het een weekje bezinken. Uiteindelijk besluit de directie toch mijn advies op te volgen. Samen bereiden we een en ander voor. Inmiddels is er een personeelsbijeenkomst geweest waarin openheid is gegeven over zaken als klanten, personele bezetting, financiën, doelen en verwachtingen. Vervolgens is met iedereen afzonderlijk nog een gesprek geweest. Deze personeelsbijeenkomsten en een-op-een gesprekken zullen periodiek worden herhaald.

Het is anders gelopen dan de directie aanvankelijk voor ogen had. Maar mijn complimenten voor de manier waarop ze ’t hebben opgepakt en doorgepakt. Want er was best wel een portie moed voor nodig om zich kwetsbaar op te stellen.

https://sintag.nl/advies-voor-directeuren/

 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *