“Ik heb het hartstikke druk. Dus ik heb momenteel geen tijd om een bakje koffie met je te drinken”. Punt. Uiteindelijk hebben we toch dat bakje koffie gedronken, Els en ik. Daarnaast hebben we een goed gesprek met elkaar gehad. Onder andere over het feit dat Els haar hoofd vol zit. Met plannen, ideeën en van alles en nog wat. Ze was al begonnen met opschrijven. Alles wat ze nog moet doen aan het papier toevertrouwd. Stap 1 dus. Dat helpt een beetje maar de druk neemt hierdoor nog niet af. Tijd voor stap 2: pak alle zaken uit de lijst die belangrijk zijn en bij jou thuishoren. De rest delegeer je of negeer je (want totaal niet belangrijk). Het klinkt zo simpel, maar blijkt in de praktijk voor veel mensen toch heel lastig te zijn. Dat begint al met de vraag wat voor jou écht belangrijk is.
Het helpt Els in ieder geval haar werk in te delen via het prioriteitenkader. Dat geeft al meer lucht. Toch ben ik niet verrast door het antwoord op mijn vraag waardoor haar werkvoorraad wordt bepaald. Die komt voornamelijk vanuit haar mailbox. “Had je altijd al mailbehandelaar willen worden?”. Beetje flauw, maar daar komt het toch wel op neer? Sommige mensen kunnen pas rustig weekend vieren als de mailbox leeg is. Voor anderen is het aantal inkomende mails een graadmeter hoe druk ze het hebben. Dan wordt het tijd om je af te vragen wie de leiding heeft: jij of je mail.
Dit is een voorbeeld bij uitstek van reactief werken. Het gevolg van reactiviteit is dat het niet motiveert, veel energie kost en niet bijdraagt aan vooruitgang. Je hebt veel meer aan creatie. Nadenken over wat je wilt bereiken en hoe je dat wilt doen. Dan ben je bezig met ontwikkeling, van jezelf en je organisatie. Het motiveert, is positief en kanaliseert je energie. En het voordeel van pro-activiteit is dat het rust en ruimte geeft.
Els had die stap nodig om zich los te maken uit de waan van de dag. Het is trouwens niet bij één bakje gebleven. Het blijkt dat letterlijk afstand nemen van haar werk en werkomgeving ook helpt. Zo geeft ze zichzelf de ruimte om zich bezig te houden met strategische vraagstukken. Maar ook met haar eigen belangrijke persoonlijke vragen. Mooi mens, die Els.