De crisis waarin we momenteel verkeren vraagt nogal wat van onze leiders. Niet alleen van degenen die ons land regeren. Ook van de leiders van bedrijven, organisaties, scholen, etc. Leiders staan voor moeilijke beslissingen, voor duivelse dilemma’s. Er wordt ineens een beroep gedaan op je vaardigheden als crisismanager. Jij bent degene die misschien wel slecht nieuws moet brengen. Er wordt van je verwacht dat je beslissingen neemt, knopen doorhakt. In tijden van crisis scharen mensen zich achter de leider. Maar richting en zekerheid geven is in deze tijd nauwelijks mogelijk.
Als je leider bent van een organisatie is het in het begin van de crisis belangrijk om snel en kordaat te handelen en orde te scheppen in de chaos. En daar duidelijk over te zijn, zowel intern als extern. Hoe gaan we het op de korte termijn doen. Maar al vrij snel dringt zich de vraag op hoe het verder moet. Je kunt niet anders dan de nieuwe realiteit accepteren. Van hieruit moet je verder. Hoe lastig dat ook is. Het is niet meer zoals het was, en misschien wordt het ook nooit meer zo. Dat vraagt om oplossingen, flexibiliteit, innovatie. Binnen de gegeven kaders en passend bij de nieuwe realiteit. Ook als je maatregelen moet nemen om je organisatie door de crisis heen te trekken. Op die manier kun je toch richting geven. Blijf vooral helder communiceren. Dat is in tijden van onzekerheid des te belangrijker.
Nog even over Mark Rutte. Hij is een echte crisismanager. Korte-termijnbeslissingen nemen en duidelijk communiceren. Maar zoals hij zelf altijd zegt; hij heeft niets met visie. Laat dat nu net de fase zijn waarin we nu zijn beland. Er is nu wel visie nodig. Ook al is het maar voor een paar maanden. Ik snap dat dit moeilijk is in de gegeven omstandigheden. Hopelijk laat hij zich bijstaan door een gevarieerd scala aan adviseurs. Met als doel om niet alle pijlen te richten op het voorkomen van besmettingen maar ook te kijken naar het voorkomen van massawerkloosheid.