Ik weet niet hoe jullie de afgelopen week het nieuws hebben verwerkt, maar toen ik hoorde dat de maatregelen in verband met Corona tot 1 juni worden verlengd, zakte mij de moed in de schoenen. Potverdikke. Wat een ramp. Deze crisis raakt iedereen. Op welke manier dan ook. Natuurlijk moeten de maatregelen worden genomen, in het belang van ieders gezondheid. Maar maatschappelijke en economische belangen worden ook keihard geraakt.
Ondernemers gaan verschillend om met deze problematiek. En dat is prima. Wat wel zo is, is dat het één je meer helpt dan het ander. Het is heel erg, ik wil niets bagatelliseren. De primaire reactie is vaak die van verstarring, boosheid, verdriet of het gevoel een slachtoffer te zijn. Je bedrijf of je werk staat ineens op losse schroeven. Logisch dat je een potje staat te vloeken of te janken.
Je kunt aan het probleem Corona niets doen, los van het beperken van de verspreiding ervan.
Waar je wel invloed op hebt, is hoe je met de situatie omgaat. Ik zie ondernemers die met ontzettend veel energie andere keuzes maken. Omdat de uitgestippelde strategie in deze periode niet gaat werken. Andere ondernemers bereiden zich voor op de periode na 1 juni. Helaas is het ook nodig om werktijdverkorting aan te vragen of afscheid van mensen te nemen.
Wat mij opvalt is de veerkracht van ondernemend Nederland. Actie, de verantwoordelijkheid
nemen en niet blijven hangen in geklaag of slachtoffergedrag. Door aan te pakken zet je iets in beweging. Misschien niet in de richting die je van tevoren had bedacht, maar heb je de stand van je zeilen moeten bijstellen. Blijf aan je eigen roer staan, juist nu, in deze tijd.