Kun je mij helpen om te voorkomen dat ik weer uitval? Zo besluit Nanda* haar mail. Ze schrijft dat ze al eerder is uitgevallen met burn-out klachten. Na een intensief traject heeft ze haar werk weer op kunnen pakken. Aanvankelijk leek het allemaal ook prima te gaan, maar toch krijgt ze weer klachten. Ze herkent de signalen nu wel, maar wil voorkomen dat ze meer last krijgt van de klachten.
Tijdens ons kennismakingsgesprek vertelt Nanda dat ze vergeetachtig is, een kort lontje heeft en nergens meer van kan genieten. Maar ze is vooral moe, hondsmoe. Haar privé-agenda heeft ze leeggeveegd, want ze heeft al haar energie nodig voor het werk. Met haar leidinggevende heeft ze afgesproken dat ze iets kortere dagen maakt en een paar dagen thuiswerkt. Want de dagen op kantoor zijn vooral erg intensief. Het helpt wel iets, maar nog niet genoeg.
Haar hulpvraag is: eerder haar signalen herkennen zodat ze zelf kan ingrijpen. Ze weet wat ze moet doen als ze ergens last van krijgt. Dat heeft ze in het vorige traject geleerd.
Waar we mee aan de slag gaan is het zoeken naar de oorzaken van het ontstaan van Nanda’s signalen. Waarom is haar bord zo vol? Ook met taken en verantwoordelijkheden die niet bij haar horen. Dingen die ongemerkt op haar bord terechtkomen. Illustratief zijn de diverse trainingen waar Nanda aan deelneemt. Volgens Nanda zijn deze heel interessant, je steekt overal wat van op. Is daar dan een driedaagse training voor nodig? Uh… nee, eigenlijk niet. Uiteindelijk komt ze erachter dat ze in zo’n training vooral bevestiging zoekt dat ze het goed doet. Hmm…, duur schouderklopje.
Over schouderklopjes gesproken, geef jij jezelf wel eens een compliment? We zijn niet zo’n complimenteus volkje en al helemaal niet richting onszelf (tenzij je last hebt van narcistische trekjes). Wel kan Nanda precies vertellen wat ze volgens zichzelf fout doet. Ik vraag haar een complimentenbox (gewoon een schoenendoos of iets dergelijks) thuis op tafel te zetten en daar iedere avond een compliment aan zichzelf in te stoppen. De volgende sessie vertelt ze dat niet alleen zij, maar ook haar partner en kinderen complimenten in de box hebben gestopt. Zo leuk! Ze begint er ter plekke van te stralen.
Dat geeft een opening om haar sterke punten onder ogen te zien. Nanda kan goed organiseren en structuren. En ze heeft humor. Ze komt erachter dat ze mensen in beweging krijgt. Dat ze op een natuurlijke wijze respect afdwingt bij anderen. Eigenlijk precies die kwaliteiten die ze in haar rol nodig heeft. En dat is waar ze energie van krijgt.
Het benutten van haar sterke punten en het waarderen van zichzelf helpt Nanda om weer lekker in haar vel te komen en haar balans weer terug te vinden. Daar heeft ze geen vol bord met werk of trainingen voor nodig om te bewijzen dat ze het kan. Alleen maar een oude schoenendoos…
*Vanwege privacyredenen gebruik ik niet haar echte naam.
Mooie blog weer Jolanda. En zo eenvoudig, zal het ook eens doen. Ben benieuwd!