‘Wees jezelf’ is een veelgehoord advies. Zo eenvoudig als dit advies klinkt, zo eenvoudig is het om hieraan te voldoen, toch? Je doet de dingen die je leuk vindt. Je kleedt je met de kleding die je mooi vindt. Je gaat om met mensen die bij je passen. Je bent immers wie je bent, niet meer en niet minder. Is dat echt zo? Bij de mensen met burn-out klachten die ik begeleid is het soms een hele zoektocht om te ontdekken wie ze nu daadwerkelijk zijn.
In mijn vorige blog had ik het over maskers, over ego’s. Ook wil ‘ikken’ genoemd. Ego’s ontstaan meestal onbewust. En we hebben ze allemaal. Maar het woord ‘ego’ heeft vaak een negatieve lading. Een ego is echter niet per definitie slecht. Een ego heb je vaak ontwikkeld omdat het je beschermd. Het heeft je staande gehouden in bepaalde situaties. Je hebt je in het verleden een trucje aangeleerd om bijvoorbeeld niet gekwetst te worden. Juist door jezelf niet te laten zien, verberg je je kwetsbaarheid. Zodat een ander je geen schade kan aanbrengen. In zoverre hebben ego’s dus ook positieve kanten. Gedurende je leven heb je zo een heel scala aan ego’s ontwikkeld die je inroept als de situatie daarom vraagt. Je (her)kent ze vast wel: de sterke, de oplosser, de zorger, de helper, de plichtmatige, de redder, de nuchtere, de denker, de moeter, de perfectionist, de doorzetter, de grappige etc. etc.
Ego’s helpen je echter alleen op korte termijn. Als je je veel moet beroepen op je ego’s, dan kost dit op een gegeven moment te veel energie. Zoveel dat je hierdoor opgebrand kunt raken. En omdat je zo gewend bent geraakt aan je ego’s, is het vaak niet meer duidelijk wie je daadwerkelijk bent, waar je voor staat. In feite heb je jezelf afhankelijk gemaakt van de situatie en ben je jezelf een beetje kwijtgeraakt. Het inroepen van je ego’s is zo gewoon geworden, dat het onderdeel is van jezelf. Althans, dat denk je. Maar als je op een gegeven moment in contact komt met je behoeften en kwetsbaarheden en daarnaar gaat leven, dan zul je merken dat je jezelf juist versterkt. En dat heeft ook invloed op jouw omgeving. Dan zul je merken dat je mensen aan je bindt. Omdat je iets geeft van jezelf, vanuit jezelf.
Moeten we dan afscheid nemen van onze ego’s? Nee, dat is niet nodig. Je er bewust van zijn dat ze opspelen is vaak al genoeg. En af en toe heb je ze gewoon nog nodig. Net zoals die oude jas die zo lekker comfortabel zit.